به گزارش پایگاه عدالت خواهان ایران" - رسیدگی به پرونده خانه وحشت تهران که در آن جسد دختری پیدا شده و ۲دختر فراری نیز پس از مدت ها زندانی بودن در آنجا نجات یافته اند، در جریان است و تحقیقات پلیس برای شناسایی سایر قربانیانی که در دام سعید، متهم اصلی پرونده افتاده اند ادامه دارد. بررسی ها نشان می دهد که طی سال های گذشته دختران و زنان زیادی در خانه وحشت زندانی شده بودند که برخی از آنها موفق به فرار از آنجا شده بودند. از سوی دیگر این احتمال وجود دارد که افرادی که در این خانه کشته شده اند بیشتر از یک نفر باشند و به همین دلیل پلیس برای کشف ابعاد پنهان پرونده در حال تحقیق برای شناسایی کسانی است که در این سال ها در این خانه زندانی بودند.
یکی از این افراد زن جوانی بود که به گفته دختران نجات یافته از خانه وحشت به همراه دخترش از شاهرود به تهران آمده و در دام سعید گرفتار شده بود.
او چند روزی در خانه وحشت زندانی بود تا اینکه با کمک شوهرش موفق شد از آنجا فرار کند و پس از آن دیگر کسی از وی خبر نداشت. مأموران پلیس اما در جریان بررسی ها موفق شدند این زن را شناسایی کنند. او روز گذشته در برابر قاضی محمد وهابی، بازپرس شعبه دوم دادسرای جنایی تهران قرار گرفت و از روزهایی گفت که در خانه وحشت زندانی بود.
کابوس وحشتناک
زن جوان توضیح داد: من و دختر ۴ساله ام فقط یک هفته زندانی سعید و خواهرش بودیم و اگر پیگیری شوهرم نبود، خدا می داند چه بلایی بر سر ما می آمد.
او ادامه داد: هنوز هم از یادآوری آن روزها دست و پایم می لرزد و وحشت به جانم می افتد. دخترم هنوز به شرایط عادی برنگشته و در این مدت جرأت نکردم به هیچ کس حرفی بزنم. حتی الان از سایه خودم هم وحشت دارم و می ترسم مبادا روزی سعید و خواهرش آزاد شوند و بلایی بر سرم بیاورند. چرا که این خواهر و برادر، انسان های وحشتناکی هستند که با روح و روان خیلی ها بازی کردند و خدا می داند چند نفر را قربانی کرده اند.
سفر به تهران
زن جوان ادامه داد: چندماه قبل به همراه دختر ۴ساله ام از شاهرود به تهران آمدم که یکی از دوستانم را ملاقات کنم. شنیده ام ۲دختری که از خانه وحشت نجات پیدا کرده اند، گفته اند که من با شوهرم اختلاف داشته ام و برای همین از شاهرود به تهران آمده بودم اما این حرف ها صحت ندارد. من برای دیدن دوستم آمده بودم و چون شوهرم اجازه نمی داد تنها سفر کنم بی خبر از او به تهران آمدم. وقتی رسیدم، به او زنگ زدم اما دوستم جواب تلفنم را نداد و بعد در حوالی میدان راه آهن با سعید آشنا شدم. او گفت پلیس است و وقتی دید جایی در تهران ندارم، پیشنهاد کرد به خانه اش بروم. به من اطمینان داد که خواهرش هم در خانه است و حتی برای تأیید حرف هایش به خواهرش زنگ زد. من تلفنی با خواهرش صحبت کردم و او با خوشرویی مرا به خانه اش دعوت کرد و گفت می توانم تا هر زمانی که بخواهم در آنجا بمانم. خواهر و برادر بازیگران ماهری بودند و با چرب زبانی اعتماد مرا جلب کردند به طوری که قبول کردم و به همراه دخترم به خانه آنها رفتم. از طرفی می خواستم بعد از آن با شوهرم تماس بگیرم و به او بگویم کجا هستم تا به دنبالم بیاید.
وی ادامه داد: آن روز با اطمینان خاطر قدم در خانه وحشت گذاشتم غافل از اینکه چه روزهای سختی در انتظارم است. روز اول هیچ اتفاقی نیفتاد اما روز دوم سعید دخترم را تهدید و در اتاق زندانی اش کرد. او گاهی مرا در دستشویی زندانی می کرد و تا ساعت ها اجازه خروج و دیدن دخترم را نمی داد. از من فیلم تهیه کرد و خواست مقابل دوربین گوشی اش حرف های سیاسی بزنم. بعد تهدید کرد که اگر فکر فرار به سرم بزند، هر جا باشم دستگیرم کرده و با این فیلم ها سرنوشتم را سیاه می کند.
وی ادامه داد: در خانه سعید همیشه صدای چند دختر را می شنیدم و گاهی هم صدای گریه از داخل کمد به گوشم می رسید. می دانستم که سعید همیشه در آن کمد را قفل می کند و فقط خواهرش خبر داشت که کلید کجاست. یکی از روزها از میان صحبت های خواهر و برادر متوجه جای کلید شدم. وقتی سعید نبود، از سرکنجکاوی به سراغ کلید رفتم و در کمد را باز کردم و چشمم به دختری افتاد که در آنجا زندانی بود. صدای گریه های او بود که هرازگاهی به گوش می رسید و با دیدن این صحنه وحشت کردم و بعد از ترسم کمد را قفل کرده و کلید را سر جایش گذاشتم.
نجات در روز هفتم
این زن درباره جزئیات نجاتش از خانه وحشت گفت: از روزی که در آنجا زندانی شدم، سعید و خواهرش همه وسایلم را گرفتند. خواهر سعید با کارت عابربانک من خرید می کرد. پیامک های بانک نیز به خط شوهرم فرستاده می شد. او گزارش گم شدن ما را به پلیس شاهرود اعلام کرده بود. با پیامک هایی که به خط شوهرم فرستاده شده بود، آنها متوجه شدند که از یک سوپرمارکت در تهران خرید انجام شده است. سوپرمارکتی که در نزدیکی خانه وحشت بود. شوهرم پس از آن به تهران آمد، سوپرمارکت را پیدا کرد و با پرس و جوی فراوان به خانه سعید رسید. او یک روز به همراه مأمور به مقابل خانه وحشت آمدند و در زدند. آن روز سعید در خانه نبود و فقط خواهرش حضور داشت. او در را باز کرد و شوهرم با دیدن وی تصور کرد که او همان دوستم است که برای دیدنش به تهران آمده بودم. از طرفی من به خاطر ترس و وحشتی که از سعید داشتم، تمام این مدت سکوت کردم و جرأت نداشتم به کسی حرفی بزنم. حتی از دخترم هم خواسته بودم که چیزی نگوید. ما آن روز نجات پیدا کردیم اما دخترم تا مدت ها ترس و وحشت در وجودش بود و کابوس می دید. خودم هم وضعیتم بدتر از او بود تا اینکه شنیدم سعید و خواهرش دستگیر شده اند و چند روز بعد احضاریه پلیس به دستم رسید و در نهایت به دادسرا آمدم تا همه چیز را بگویم.
منبع : همشهری آنلاین
